STARY BROWAR NA DOLNYM ŚLĄSKU
Elewacje z licującej czerwonej cegły, duże efektowne przeszklenia oraz stalowe połączenia charakteryzują niezwykle znany poznański budynek – Stary Browar. Główne zdjęcie nie przedstawia jednak wizytówki naszego miasta; jest to swoisty ‘rodzony brat’ galerii, największe centrum handlowo-rozrywkowe w Lubinie na Dolnym Śląsku.
Architekci z poznańskiego Studia ADS są autorami bardzo podobnych projektów galerii handlowych; mowa tu oczywiście o Starym Browarze i – Cuprum Arena na Dolnym Śląsku. W wielu opiniach obiekty są stworzone na swoje podobieństwo, choć jak tłumaczy Marek Olszewski, prezes firmy MGC Inwest zajmującej się budową i zarządzaniem śląskiego obiektu, analogii nie da się w tym przypadku uniknąć, z uwagi na zbieżne funkcje handlowe i rozrywkowo-kulturalne. Pytanie jednak, czy te zgodności powinny dotyczyć wizualnej formy obiektu?
Po lewej stronie Cuprum Arena, po prawej stronie Stary Browar
Studio ADS wypracowało sobie charakterystyczny język i estetykę; Nowoczesna architektura, ceglane ściany, efektowne przeszklenia mogą więc tworzyć swoiste analogie w sprawie większych realizacji biura. W tym przypadku, koncepty budynków to dwa, różne zadania: Stary Browar był etapową realizacja prowadzoną sukcesywnie od końca lat 90., Cuprum Arena jest projektem powstającym szybko przy zupełnie innych okolicznościach. Jeden odwołuje się do tradycji miejsca i przypomina świat browaru Huggera, drugi nawiązuje do archetypów architektury - areny, ale również do tradycji zagłębia miedziowego.
Właściciele Starego Browaru pozytywnie wypowiadają się o Cuprum Arena z uwagi na zachowane wzorce w kwestii zamysłu galerii, jako miejsca dla artystów, centrum sztuki i biznesu. Sukcesem takiego pasażu jest zapraszanie ludzi do środka ciekawymi wystawami, spektaklami, a nie tylko napisem „promocja”. Im więcej będzie takich miejsc, tym jest szansa na uzyskanie nowego sposobu patrzenia na centra handlowe. Stary Browar zaczął kreować pewien styl, dzięki któremu budynek od rana do nocy rozbrzmiewa gwarem tysięcy ludzi, a teatralność podkreślona oświetleniem, tworzy punkt, gdzie można się ukryć przed kaprysami pogody, ulicznym brudem i zgiełkiem.
Po lewej stronie Cuprum Arena, po prawej stronie Stary Browar
Architekci, pokazując swoją najwyższą klasę, połączyli w realizacjach konstrukcyjną maestrię z dbałością o detale i funkcjonalność obiektu. Użyto najlepszych materiałów – sprawdzony granit, metal, szkło. Budynki stały się szczególnymi ‘perełkami’, z uwagi na to iż każdy z nich posiada charakterystyczny element nośny - w Starym Browarze zastosowano stalową konstrukcję świetlika nad holem głównym, natomiast Cuprum Arena może się pochwalić największą w Polsce taflą szkła podwieszoną na konstrukcji linowej. Obiekty posiadają wszystkie komunikacyjne usprawnienia; ruchome schody, panoramiczne windy, efektowne przejścia i mostki. Galerie są zaprojektowane bardzo przejrzyście, tak by poruszanie się po ogromnej przestrzeni było jak najmniej kłopotliwe.
Niestety mimo dużych zależności, tylko jeden z obiektów przyjął się bez zastrzeżeń. Mowa tu oczywiście o naszym poznańskim Starym Browarze, który został obsypany licznymi nagrodami. W 2005 r. Międzynarodowa Rada Centrów Handlowych uznała go za Najlepsze Centrum Handlowe na Świecie w kategorii obiektów handlowych średniej wielkości. Ta sama organizacja uznała go też w ramach tej kategorii za Najlepsze Centrum Handlowe w Europie. Niedługo po powstaniu Stary Browar, jako jeden z 20 budynków powstałych po 1989 roku, dołączył do wystawy „Polska. Ikony architektury”. Jego powstanie w dużym stopniu przyczyniło się do rewitalizacji otaczającej go części Śródmieścia, co jest bardzo wyjątkowym zjawiskiem z uwagi na to, iż centra handlowe dotychczas w żadnym przypadku nie wpłynęły na poprawę wizerunku miasta. W sprawie galerii Cuprum pojawia się kilka barier, na które zwracają uwagę recenzenci budynku; według nich miejsce przypomina widowiskową oprawę architektoniczną z problemem dośrodkowości galerii. Zamiast otwierać się na przestrzeń miejską, obiekt staje się zamkniętą całością, dominującą w swej postaci nad otoczeniem.